Roman beş bölümden oluşuyor; birinci bölümde Dorothy 'nin evde ve kilisede yaptığı işleri, yaşadığı küçük kasabayı, kasabadaki belli başlı insanları tanırız. İnançlı bir insan olan kahramanımız dualarını aksatmaz, kiliseye gelenlerin sayısını arttırmaya, eksikler için bağış toplamaya çalışır. Sık sık inancını kendine hatırlatmak, inancına aykırı olduğunu düşündüğü bir davranışı sonrasında veya aklından geçen düşünceler nedeniyle kendini çimdikler hatta iğne batırır.
İkinci bölümde Dorothy aniden hafızasını kaybetmiş olarak karşımıza çıkar. Kimliği ve nereden geldiği hakkında hiçbir şey hatırlamamaktadır.Bu bölüm yazarın daha önce okumuş olduğum "Paris ve Londra'da Beş Parasız " kitabını hatırlattı. Çalışılan ağır işler, düşük ücretler, açlık ve yoksulluk...
Üçüncü bölümde Dorothy 'i sokakta yaşayan evsizlerle görüyoruz. Bu bölüm tiyatro oyunu şeklinde kaleme alınmış, sokakta yaşayan insanların yaşam mücadelesi anlatılıyor.
Dördüncü bölümde ise Dorothy bir akrabası tarafından bulunur ve sokaklardan kurtulur. Ardından da bir özel okulda öğretmenlik yapmaya başlar. İngiliz eğitim sistemine ciddi bir eleştiri söz konusu. Aslında bu kısımları okurken bizim eğitim sistemimizdeki aksaklıkları gördüm. Tabi Orwell 'ın bu kitabı 1930 lu yıllarda yazdığını unutmamak lazım.
Son bölümde Dorothy inancını kaybetmiş olarak kasabaya döner, eski işlerini yeniden üstlenir. Ancak artık o bir yıl önceki insan değildir artık. Arka kapakta şöyle deniliyor :"...İnancın ve inançsızlığın, ahlâkın ve düşkünlüğün, paranın ve yoksulluğun sorgulandığı eşsiz bir roman. "
Kitaptan : "...inançlar değişir, fikirler değişir ama ruhun derinliklerindeki bir parça hiç değişmez. Tanrı inancı yok olabilir ama inanca duyulan ihtiyaç sabit kalır. " ( Sayfa 321 )
PAPAZIN KIZI
George Orwell
Can Yayınları
Can Yayınları
326 Sayfa
Puan
★★★★★
Yorumlayan Ayşe KAYIKÇI
Yorum Gönder