Merhaba hocam, Osman Aytekin kimdir, okuyorum.org okurlarına kısaca kendinizi tanıtır mısınız?Osman Aytekin, 1984 yılından bugüne değin yazardır. Ancak daha öncesi de vardır; ilkokul sıralarında elime aldığım kalemi bırakamadım sürekli çiziyorum, resim yapıyorum. Bu alanda yayınlanmış iki çizgi roman kitabım bulunmaktadır. Yayınlanan kitaplarımın sayısı da 13’dür. Yeni bir kitap daha yolda… Yazar olmayı düşündüğüm ve kendime hedef koyduğum andan itibaren gazeteci ve yazar olarak kamusal bir görev içindeyim.
Büyükşehirlerde yaşayan yazarların yayınevlerine daha yakın olduğu için daha avantajlı olduğu düşünülebilir mi? Nevşehir’de yaşayan bir yazar olarak bunun yazmanıza, kitaplarınızın yayınlanması sürecine olumlu, olumsuz etkileri oluyor mu?
Büyükşehirde yaşayan yazarların yayınevlerine yakınlığının avantaj olup olmamasından öte yazar veya sanatçının büyükşehirlerde yaşamasının yazarlık kariyeri, sosyal çevre ve yazar-sanatçı ilişkileri açısından mutlak surette katkıları vardır. Bu anlamda metropolde yaşayan yazar, şair ve sanatçıların küçük yerleşim yerlerine göre elbette başka anlamda da kazanımları olur.
Gazetecilik bana göre popülaritesi icra edildiği anlarda olan, gündem de kalma adına bir avantaj olduğunu düşünüyorum. Yazarlık ve ressamlık öyle değil… Gazeteciliği biraz geçici olarak görürüm. Yazar veya sanatçı olmak öyle değil. Ürettiklerinizle daha çok yaşarsınız, tanınırsınız, saygınlığınız daha farklı olabilir. Yani yazarlık ve sanatçılıktaki üretkenliğin kalıcı olduğu görüşündeyim.
Öykü yazmaya ne zaman başladınız?
Öykü yazmaya hayli zaman önceleri başladım ama kendimi bu alanda fazla yetkin görmedim. Bir gün bir kitap okudum ve öykü yazmayı kendime dert edindim. Şimdi öykülerin içinde yaşıyorum. Beş, altı yıldır öykü yazıyorum. Son yıllarda da çocuk öykülerine yöneldim.
İlk öykünüz bir dergide yayınlandığında ya da ilk kitabınız yayınlandığında hayatınızda neler değişti?
İlk öykü kitabı diyelim, devamı geldi, kendimi öykülerin içinde buldum. Bu alanda yazılacak çok şeylerin olduğunu ve bu şeylerin bazılarının da toplum hafızasında yer edebilmesi için kitaplaştırılması gerektiği inancındayım. Çünkü öyküler çoğunlukla gerçek hayatlara dayanır. Hayatın içinde öyle güzel, enteresan, meraklı, heyecanlı ve yerine göre mekan unsurları da dikkate alındığında kaybolan bir şeylerin hikayeler vasıtasıyla kalıcı hale getirmiş oluyorsunuz.Yazma hayali olan okuyucularınız için soruyorum. İyi yazabilmek için çok okumak gerekli midir? Yazar adaylarına tavsiyeleriniz nelerdir?
Sık sık karşılaştığım sorulardan biri… Kitap fuarlarında ve okullarda kitap üzerine söyleşi ve imza günlerinde öğrenci ve öğretmenler bu tür sorular soruyorlar. Öncelikle Türk Edebiyatını, dilbilgisini iyi bilmek gerekmekle birlikte çok kitap okumak da yazma eylemini yüceltir. Nasıl başlayacağınız, ne tür bir cümle kuracağınız önemlidir. Türkçe iyi kullanmak, yaşayan halk dili başta olmak üzere her kesimin edebi eksenini görmek, anlamak, hissetmek, solumak çok önemlidir, diye düşünüyorum. Yazarların kendilerine göre yazış kuralları, özellikleri vardır. Kullanılan dil ne şekilde olmalıdır? Kısa ve uzun cümle kullanmak, hedef alınan okuyucu kitleye karşı konu belirlemek ve yazmak gibi hususlar dikkat ister. Üslup, anlatış şekli yazarın şifrelerinden sadece ikisidir. Yazdıkça daha başka şifrelerin görüleceği, açığa çıkacağı görülür.
Öykü alanında özellikle çocuk öyküleri alanında eserleriniz oldukça fazla. Sizi çocuk öyküleri yazmaya yönlendiren sebepler nelerdir?
Çocuk öyküleri yazmak yetişkin öykülerine göre daha da zordur. Bunun kapsamına, özelliklerine girmiyorum. Çocuk hikâyeleri alanında büyük bir boşluk olduğu yıllardır söylenir durur. Ancak ülkemizin okuma alanında çok büyük problemleri vardır. Nedeni de çocuk öyküleri veya çocuk kitaplarıyla başlıyor. Çünkü öyle veya böyle ilkokul, ortaokul öğrencileri kitap okuyor. Sonrası yok! Maalesef! Okullara söyleşi ve kitap imza günlerine gittiğimizde bu durumu daha iyi görebildik. Çocukların okuma alışkanlığına katkımız olması açısından birkaç öğrenciye faydamız olursa kendimizi daha iyi hissetme anlamında çocuk öykülerine yöneldim.Son çıkan “Üç Arkadaş” isimli çocuk öykü kitabınız hayırlı olsun. Kitabınızdan kısaca bahseder misiniz?
“Üç arkadaş” kitabımda bulunan bir öykünün adı, diğer öykülerim gibi. Bundan önceki kitaplarımda da olduğu gibi öykülerimde; dostluğu, kardeşliği, arkadaşlığı, samimiyeti, vefakârlığı, yardımlaşmayı, sevgiyi, saygıyı, anne, baba veya kardeşlere karşı sorumluluk, yardımlaşma ve iyilik gibi değerleri hikâye ediyorum.
Yazar Osman Aytekin olarak mutlaka gerçekleştiremediğiniz hayalleriniz, düşleriniz vardır. Hayattan beklentileriniz nelerdir?
İnsanların hayalleri, hedefleri, merakları, heyecanları vardır. Topluma daima iyi, güzel ve faydalı olanı verebilmek için kalemim susmasın arzusu içindeyim. Bir hikâyeci olarak bu kubbede hoş bir seda bırakabilmektir emelim. Toplumun gidişatı bizleri üzüyor, hayat bizleri hüzünlendiriyor, yerine göre de acılar bırakıyor. İyi olanları görmek, göstermek ve daha iyi olmaktır. Bunu hem içinde yaşadığım toplum hem de kendim için istiyor ve yazıyorum.
Vaktinizi ayırıp sorularımızı cevaplandırdığınız için teşekkür ederim hocam.
Ben teşekkür ederim.
Yorum Gönder